Dag 7 _ 30-4-2016 Fortuna

Om half 9 vanmorgen gingen de ogen open en wat we hoorden was tik,tik tik, snel achter elkaar. We trokken het dekbed nog maar eens lekker over ons heen en zo’n anderhalf uur later was het droog. Opstaan dus.

Het voelde nog wel fris maar het wolkendek werd dunner en na een lekkere douche in ons prive hok, begon het zelfs een beetje zonnig te worden. We zouden lekker hier blijven , de was doen en verder niet veel.

Ook moesten we boodschappen halen en tanken want zowel voor de auto als de inwendige mens zou het anders vandaag geen vetpot zijn.

Dus naar het stadje Fortuna gereden, zo’n drie kilometer, en wat zagen we in een straatje, kramen en veel mensen. Nou zijn we niet van die echte marktmensen, behalve als er loempia’s te koop zijn, maar in dit stadje zou het wel eens een gezellige lokale markt kunnen zijn. En dat was ook zo. Eerst de auto geparkeerd in een straat met een parkeerverbod maar ja, verder was er geen plek en er stonden al zoveel auto’s; wie let er op een buitenlandse auto, niemand toch! Na onze ergernis over een puber, die een blikje energydrank zo midden op straat gooide, geflankeerd door zijn oudere zus en mamma, liepen we het straatje in en het was een aaneenschakeling van kramen met fruit, groente , worst, kleding, schoenen, lingerie ( waar oma zelfs niet meer in gaat lopen), tassen enz, enz. een gezellige drukte. Een worst gekocht, 2 kilo grapefruit en een vlijmscherp mes samen voor 5 euro.  Zo’n mes werd nog gemist in onze campingkeuken. De straatjes van de markt zijn zo smal, dat de kramen bijna de ingang van een huis of winkel blokkeren. Na een heerlijke café con leche, in een lokaal cafeetje, op zoek naar de supermarkt. Daar nog alle andere benodigdheden gekocht voor de volgende twee dagen, want morgen is het zondag, dus je weet maar nooit wat er open is.

Ondertussen gaf de thermometer in de auto 25 graden aan, heerlijk. Terug naar de caravan, oh ja, de tank was ook gevuld inmiddels.  Een heerlijke dag, bikini aan , de was droog dus het kastje ligt ook weer vol en een boek uitgelezen, “kom hier dat ik u kus”, prachtig en ontroerend en begonnen in het boek van Herman Groen: Zolang er leven is. Als je met ouderen werkt is dit een geweldig boek, vol humor. Ook als je niet met ouderen werkt  is het een aanrader. Ik heb al heel wat gelachen tijdens het lezen.

Freddy maakt intussen een rustige wandeling (met hiel-en rug problemen in zijn achterhoofd) met verrekijker en fototoestel. Hij heeft een vreemd vogelgeluid gehoord en probeert de vogel te vinden en te determineren. Wie het weet mag het zeggen.

Op de scottle liggen nu, half 7, twee dorado’s te bakken, net onthoofd door Freddy, en met gebakken aardappelen en sla weer een koningsmaal vandaag.

De zon schijnt nog steeds,al was het net even afwachten wat de donkere lucht boven ons deed, binnen eten, nee, het trekt over en we kunnen buiten eten met de zon , wat een luxe.

Morgen is het hier nog super weer dus misschien blijven we nog een dagje, ook al zijn de overige campinggasten, voornamelijk spanjaarden, wel erg luidruchtig. We zien het wel.