Bij het opstaan scheen de zon en we hadden gisteravond toch
maar besloten om weg te gaan, dus niet te laat er uit. Het ontbijt buiten , in
de zon! Dat was de eerste keer, heerlijk.
De Spanjaarden op de camping maakten een enorme herrie
gisteravond. Ze praten erg veel en luid en soms staat de radio veel te hard aan, erg
irritant.
We hebben sowieso een hekel aan radio’s op een camping, maar
dat ligt waarschijnlijk aan ons.
Om 21.00 uur werd er trouwens nog een huwelijk gesloten op
de camping, ja, ja, ook dat kan. Met een ambtenaar van de burgerlijke stand ,
getuigen, bruidsmeisjes en veel muziek , genoten wij er vannacht om 3 uur nog
van. We sliepen wel maar werden af en toe weer opgeschrikt door de luide
muziek. Dus daarom ook weg, misschien wordt er in Spanje nog wel langer gefeest
dan een dag.
Na een kort ritje van ongeveer 100 kilometer staan we nu aan
de Costa Calida, op camping Los Delfines, Puerto de Mazarron, 200 meter van het
strand.
De Costa Brava, de Costa Dorada,Costa del Azahar,de Costa
Blanca hebben we al gehad. Na de Costa Calida komt de Costa del Sol en dan zijn
er geen Costa’s meer. Dan komen we in Portugal. Maar dat duurt nog even.
De rit hier naar toe was mooi. Veel boomgaarden met
sinaasappel-en citroenbomen met daartussen grote waterbassins voor de
irrigatie, denken we. Het lijkt erg droog en dor en toch groeit en bloeit het
allemaal. Ook veel olijfbomen trouwens en ook de oleander bloeit volop. Op de
achtergrond de bergen en op een zondag is het heerlijk rijden; weinig verkeer,
geen vrachtwagens want die pakken ook de N en R en C wegen.
De camping was goed aangegeven, dus vlot gevonden. We zagen
al een paar dagen geen Nederlanders onderweg maar op deze camping troffen we
een echtpaar van rond de 70 jaar. Hij vroeg hoe oud ik dacht dat hij was en ik
zei, tja, gevaarlijk om te gaan schatten op onze leeftijd. Heel diplomatiek,
want ik had echt geen idee. Maar goed dat ik niet zei wat ik dacht en Freddy
ook, midden 70, richting 80. Hij werd binnenkort 71. Dus geroemd om zijn jonge
uiterlijk en gelukkig geen leeftijd genoemd.
Aardige mensen trouwens. Ze zijn drie dagen eerder
vertrokken uit Nederland dan wij.
De camping is rustig, vinden wij , maar het andere Nederlandse
echtpaar heeft gisteren de invasie, zo noemden zij het, van ongeveer vijftien
Engelse caravans meegemaakt , met jonge mensen van begin veertig met hun
kinders. Het schijnt een luidruchtige bedoening te zijn geweest. Het zijn stuk
voor stuk grote caravans, Tabberts, twee assig, grote auto’s er voor, range
rovers en bmw’s. We hebben vandaag niets gemerkt van lawaai of andere overlast.
Misschien lag de hele meute op het strand vandaag en zijn ze nu teveel verbrand
om herrie te maken. Het wit moet er toch af voor je weer in Engeland bent!
Morgen maar eens naar de zee, altijd mooi en dinsdag naar
Cartagena. Eerst het boek van deze omgeving maar eens lezen en kijken wat er nog meer voor moois is.
We gaan eten, spaghetti met verse wok groenten, spekjes, een
ei, ( uit Toldijk zijn ze op helaas) zure komkommers en als toetje yoghurt.
Vandaag weer een bijzondere vogel gespot! Wie het weet mag
het weer zeggen.
De vogel van gisteren is door Beate herkent, (heel goed) het
is een roodborsttapuit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten