Dag 20 _ 13-5-2016 Strandwandeling

Terwijl ik tik, dag 20, denk ik meteen, zo lang al! En we zijn nog lang niet rond! Nog 34 dagen te gaan trouwens. Dat lijkt dan wel weer heeeeel erg lang.

Gisteravond op tijd naar bed. Toen we in bed lagen hoorden we de zee en de wind. Dat is heel bijzonder en rustgevend. We zijn er vlot door in slaap gevallen, ik wel tenminste. Freddy valt eigenlijk overal en altijd vlot in slaap, dus hij is geen graadmeter. 

Het is heel rustig hier op de camping. Je merkt eigenlijk niet dat er nog andere kampeerders zijn, heerlijk. Vanmorgen om half 8, het dekbed wordt mijn kant opgeschoven en Freddy trekt zijn broek aan, een paar sokken, schoenen, camera om de nek en de verrekijker in de hand. “Ik ga even”, zei hij.  Je bent een vogelaar of je bent het niet! Twee uur later weer terug, helaas, wel vogels gezien en gehoord maar geen nieuw soort; jammer. Er moest dus vandaag nog een nieuw soort worden gescoord en gelukt maar daarover straks meer van Freddy zelf.

Vanaf de camping loop je zo het strand op. De zee is groen/grijs en vandaag erg wild. Vanmiddag hebben we een flinke wandeling gemaakt. De breedte van het strand is wel 50 meter. Vanmorgen, toen Freddy ging wandelen stond het water bijna aan de duinen en vanmiddag rond 3 uur was het eb en het verschil dus wel 50 meter. Een wijds gezicht en geen strandtenten of ander vermaak, prachtig.

De plek naast ons is een gewild plekje maar ook een lastig plekje merken wij. Gister ging het met de Spanjaarden al niet helemaal goed. Vanmorgen reden zij weg en een paar uur later , een oostenrijks echtpaar, weer met een flinke camper. En ja hoor, nu ook weer twee keer de boom. Dit keer gaf vrouwlief geen aanwijzingen, zal wel niet gewaardeerd worden of manlief dacht , dat kan ik wel. Dus nee, alleen lukte het hem ook niet. Weer weggereden, vrouwlief  hoofdschuddend achter man en caravan aan, naar een andere plek, zagen wij later.

De zon is er nog steeds; heerlijk. Vannacht heeft het nog flink gehoosd maar nu zijn alle paden ongeveer vrij van water en modder; één plek is nog niet doorwaadbaar maar morgen moet dat goed komen. De douches en wc’s zijn netjes en er werd vandaag flink schoongemaakt. Nog even een klein  detail. Als je naar de wc moet, dan hangt het wc papier meestal op de wc, in een houder. Op deze camping hangt het wc papier buiten de wc, op het muurtje tussen twee wc’s in. Doe je een plas, geen probleem, je kunt behoorlijk goed inschatten wat je nodig hebt maar bij een poep doen, is het lastiger on de hoeveelheid papier in te schatten. Wat krijg je dan, opstaan, deur open, kijken enz enz. Zo af en toe neem ik mijn eigen rol mee.

Wifi werkt slecht; alleen bij de wc is er een goede ontvangst; dus toch af en toe die kant op. Ik wil wel graag alles een beetje blijven volgen; op de weg terug van één van mijn loopjes naar de wc, sprak een nederlandse meneer mij aan; lekker weertje nu en waar komen jullie vandaan enz enz. Zij trekken nu al 4 weken door Spanje en hebben nog 4 weken te gaan. Hun zoon woont in deze buurt met zijn vriendin en hier blijven ze zo’n 14 dagen. Aardige mensen, uit het oosten van het land. Nee, geen westerlingen want ook dat zouden we kunnen horen!

Freddy heeft de scottle weer aan en er ligt weer van alles op de braden en te sissen. Wordt vast weer lekker. Nog geen plannen voor morgen. Het weer blijft goed, steeds iets warmer dus dat is fijn.

Beste vogelvrinden, vanmorgen dus al vroeg uit de veren! Veel mooie vogels gezien en gehoord maar helaas geen nieuw exemplaar kunnen spotten. Vanmiddag, samen met ega lief toch nog een nieuw vogeltje kunnen ontdekken, mede door onze intensieve samenwerking is het gelukt . Dus stuur de oplossing maar weer in. .De vogel van gisteren is een Turkse tortel. Geraden door, ja ja u weet het al, door Beate. De stand is nu, Beate 8 en Tom 1. Nieuwe vogelaars, ik ken er nog één, kunnen ook een gokje wagen.

Vanmorgen trouwens nog een jonge boerenzwaluw in de hand gehad. Twee dingen tegelijk doen lukt niet zo goed, dus helaas geen foto!

Dag 19 _ 12-5-2016 Costa de Luz

Dag 19

Als je aan iemand zou vragen, voorspel het weer op dit moment aan de Costa de Luz, zuid Spanje, dan zou bijna iedereen antwoorden, zonnig en een aangename temperatuur. Vraag het nu aan ons en je krijgt als antwoord: harde wind, een waterig zonnetje, 16 graden, en op de camping waar we nu staan, moet je moeite doen om je voeten droog te houden, zoveel water staat er op sommige plekken. Buiten de camping staan slootjes, geulen en akkerbouwland op veel plaatsen onder water. 

Dit is het beeld zoals het nu is, dus niet erg rooskleurig. We wisten al wel dat het hier nog iets minder zou zijn dan bij Almeria maar dat het zo zou zijn, nee, dat was niet verwacht.

Vanmorgen zijn we om half 9 vertrokken met 17 graden en de zon; de Vlaming zwaaide ons nog uit, blij dat we gingen natuurlijk. De tomtom gaf 480 km aan, dus een beetje op tijd weg is dan fijn. Het is een uitzonderlijk mooi landschap waar we doorheen reden. Ik heb zoveel foto’s uit de auto gemaakt!. Of het iets geworden is, dat betwijfel ik; we zullen het zien.  

Eerst rij je nog een stuk door het natuurpark waar we waren en dat gaat dan over in de Sierra Nevada. Ongelooflijke bergen, ruig, kaal, rood,  geel/wit, soms met iets vegetatie nog. Allerlei vormen en pieken, waanzinnig mooi. Het is een feest om er door te rijden, we waren er beide stil van.  Op een gegeven moment zaten we op een hoogte van 1380 meter, golfje moest er af en toe aardig aantrekken, 7 graden was het daar, en de hoogste toppen op 3800 meter, daar lag nog sneeuw en dat was goed te zien.

Het was een goed begin van de rit; we hadden zo’n  250 km gehad, totdat we, na onze koffiestop, weer verder reden en het steeds donkerder werd. De zwarte wolken kwamen in grote getalen aandrijven en het begon te regenen, te plenzen en te hozen. Het hield niet op. Vervelend om te rijden, de ruitenwissers hadden soms moeite om het bij te houden. Dit duurde zo’n 200 km, dat zijn hele lange kilometers, geen autobaan maar wel een goede Provincialeweg trouwens. Met nog zo’n 30 km te rijden, kwam de zon weer tevoorschijn, een beetje waterig, nog wel koud, 16 graden maar droog. De camping vinden ging vrij snel, camping Aquadulce bij het stadje Rota, en we waren blij dat we over waren en de boel neer konden zetten. Om half 5 uur stond alles, dus een lang en  nat dagje.  

Onderweg ook nog een paniekstop! Het lampje van de banden ging branden en dat heeft te maken met de bandenspanning: lekke band, een leeglopende band, het kan! De auto aan de kant gezet, bij een mortuarium toevallig, we zijn gelukkig niet bijgelovig, banden bekeken, er tegenaan geschopt, de auto van het contact af, gereset en ja, het lampje was uit en is nog steeds uit! Wat dat nu geweest is! Freddy had het over de verandering van bandenspanning enz. enz. Mij te ingewikkeld en eigenlijk interesseert het me ook niet; als het maar rijdt en als het maar geen problemen zijn die geld kosten, dan blijf ik altijd lachen.

De jongeman bij de receptie was een paar jaar achterelkaar naar Nederland op vakantie geweest. Hij was vol lof over ons land. En wij maar weggaan!!!

Het weer hier moet beter worden volgens de mensen die het kunnen weten dus we houden goede moed. Waar we nu staan, horen we de golven van de zee. We moeten het paadje af en dan zijn we op het strand. Morgen maar eens kijken. Ook willen we naar Cadiz, Jerez de la Frontera en het stadje Chipione, hier dichtbij. Een wandeling door duinen en over het strand zal ook nog wel aan bod komen.

Net kregen we nog een buurman , een spanjaard en vrouw, met een enorme camper. Eerst neergezet, wel goed dacht ik, maar hij begon toch te manoeuvreren. Rechtsom, linksom. Ik denk dat de deur niet aan de goede kant zat of zoiets. In ieder geval, even later: één keer een boom en toen nog een keer een boom, met de achterkant geraakt en helaas de aanwijzingen kwamen van ja, ja! Daarna veel gefoeter en gedoe volgens mij. Daar hebben wij geen last meer van. Van dat gefoeter dan!

We gaan eten maken, kip met sla en aardappeltjes. En ik denk op tijd naar bed.

Wifi  gaat hier moeizaam. Ik heb nog geen berichten kunnen ontvangen! Dus, met een noodgeval, gewoon bellen! Er is gratis wifi maar ja, waar en hoe, dat moeten we nog ontdekken! Hopelijk kan Freddy de blog online krijgen, anders morgen maar.

Beste vogelvrinden, zoals mijn ega al heeft verteld, vandaag een reisdag gehad dus niets kunnen spotten; nog wel even geprobeerd en een paar Putters gezien, (wel hele mooie, maar ja die heb ik al geplaatst op de blog). Vandaag doen we het dus met een reserve die ik gisteren op de plaat heb gezet. Het is heel makkelijk voor jullie vogelaars maar het is wel de bedoeling dat de volledig naam wordt vermeld. Nu dan de vogel van gisteren, het is een Grauwe Vliegenvanger. Na veel pogingen kwam uiteindelijk het verlossende en goede antwoord van Beate. De stand is Beate 7 en Tom 1.

Dag 18 _ 11-5-2016 wandeling natuurpark

Dag 18

Ongeveer 17.00 uur; we zijn weer terug op de camping. Twee nieuwe buren, een nederlands echtpaar en een duits echtpaar. Het nederlandse echtpaar van onze leeftijd, het duitse echtpaar, ik schat man, beetje uitgezakt naar alle kanten, 75 jaar en vrouw 55 jaar. Beide echtparen staan op als wij bij de caravan zijn en uit onze auto zijn gestapt. Wat een toestand, wat had het toch erg af kunnen lopen en wat hadden jullie dan een kosten gehad! Toen kwam het hele verhaal. Ik vertel eerst een stukje vooraf. Er was vannacht en gisteravond veel wind en af en toe erge rukwinden. We hebben de stormbanden aan de luifel gemaakt en dat zag er goed uit. Geen problemen , de hele nacht niet. Niets weggewaaid, niets losgeraakt, prima. Ook vanmorgen nog alles gecontroleerd voordat we weggingen en het zat goed vast en strak. Dus toen we terugkwamen vertelden de nieuwe buren dat een stormband los was gegaan en dat de luifel bijna helemaal losgeslagen was. Dat hadden zij voorkomen want als ze dat niet hadden gezien, zou de luifel over de caravan heen zijn geslagen en toch wel veel schade hebben aangericht. Ik vertel het nu een beetje met enig sarcasme maar inderdaad, dat had hele nare gevolgen kunnen hebben voor de caravan en voor de luifel zeker. En ook een grote kostenpost maar volgens mij zijn we daar voor verzekerd, maar dat ter zijde. Het is meer de manier waarop mensen dit vertellen. Ik had meteen zo iets van , moeten ze dan geen borrel of zoiets voor de moeite. Freddy is dan iets reëler en zegt dan, dat had ik ook gedaan maar ik had er niet zo’n heisa van gemaakt. Maar toch fijn dat er mensen zijn die zo alert reageren. Zo krijg je vanzelf weer contact met mensen en kletst je weer een half uurtje verder over van alles en nog wat. Mijn Duits is nog heel behoorlijk trouwens, als zeg ik het zelf. Onze vlaamse vrienden echter, keuren ons geen blik meer waardig. Hoe en wat is ons onduidelijk. Ik denk, maar Freddy vindt dit onzin, omdat we hun parkeerplek hebben ingenomen. Er zijn geen vaste plekken maar ja, als je dat denkt, dan is dat lastig. Dus dat laten we maar zo!

Wat een dag was het verder. Een superdag, mooi weer, strak blauwe lucht, 23 graden met heel veel wind en weer een prachtige wandeling gemaakt in dit mooie natuurpark. Het is zo mooi en overweldigend. Een wandeling van 5 km flink bergop.

 En eraf een makkie natuurlijk. Geen enge glibberpartijen vandaag. Een jong stel op een crossfiets ging bergop, meer lopend dan fietsend, het meisje althans. Wij gingen sneller te voet! We zagen ze ook weer dalen, het meisje twee voeten op de grond en maar flink afremmen. Ze was zo bang en het was zo akelig om te zien. We spraken haar nog even en ze zei ook dat ze zo bang was. Dan is 5 km lang! Haar vriendje wachtte wel elke keer op haar. Gelukkig maar!.

De foto’s laten wel zien hoe mooi het vandaag weer was. Ook was er een strook echte duinen, vol stuifzand en helmgras. Het waaide zo hard dat het pijn deed aan de benen.

De weg naar deze plek was nog wel een enorm gehobbel. Was je misselijk, je ging gelijk spugen; had je hoofdpijn, het werd gelijk migraine; voelde je je goed , dan kreeg je wel overal last van. Vier kilometer gehobbel, gaten zo groot als trampolines, deze veerden dan niet mee! Dus omzeilen die mankementen in de weg. Ook zagen we drie bushokjes, zie foto! De mevrouw die er staat te wachten staat er nu nog waarschijnlijk. Wanneer de bus komt, geen dienstregeling te vinden. Hopelijk neemt iemand deze mevrouw mee. Anders kon het wel eens slecht met haar aflopen!

De meneer op de foto stond een halte verder. Wat hij daar deed! Te doen wat heren zo vaak doen!

Zo komt er ook aan de tijd op deze camping weer een eind. We hebben genoten van de omgeving, we vonden het in één woord schitterend, overweldigend maar de camping, nee. Wel allemaal netjes en goed maar, nee, geen dag langer nog. Morgen op tijd weg want er staat een afstand van 500 km op het programma. Dus misschien wel even de wekker zetten!

Beste vogelvrinden, Ik dacht dat de camera kapot was maar gelukkig valt het mee en doet hij het weer. Dus toch nog een vogel kunnen spotten. Allemaal inzenden dus. De vogel van gisteren is een Putter, geraden door Tom en Beate. Tom was 2 minuten eerder en krijgt dus 1 punt. De stand is Beate 6 en Tom 1

Dag 17 _ 10-5-2016 Wandeling vanaf de camping

Dag 17

Nooit gedacht vanmorgen dat we een wandeling zouden maken zonder regen! Maar wat hebben we het getroffen vandaag. Ik ben er nog steeds zo blij mee.

Vanmorgen, rond 7 uur, was het regen, hagel, bliksem en onweer. Er maar weer vlug ondergekropen want het voorspelde allemaal niet veel goeds.

Zo rond half 10 hoorden we niets meer. Een rolgordijn naar boven gedaan en we zagen een glimpje zon. Eruit, wat oefeningen voor de stramme spieren en een frisse douche. Er waren al werklui aan de gang met de douches, nieuwe tegels en van alles en nog wat moet er gebeuren volgens mij,  maar in een paar douches kon nog gedoucht worden. Ze hadden natuurlijk wel de vrouwendouches                ’s morgens onderhanden genomen. Leuke kerels wel en heel vriendelijk.

Toen toch maar op weg naar San José want van daar uit zijn er prachtige wandelroutes. De auto geparkeerd, wandelschoenen aan , proviand mee en lopen maar.

Wat een ongekend mooi stuk hebben wij gelopen. Ik kan het niet beschrijven eigenlijk, de foto’s laten het hopelijk een beetje zien maar zo mooi! De zee aan de ene kant met veel golven en aan de andere kant de ruige bergen met de rotsen in het water. Ook was er een stuk zandstrand, heel breed waar het nu in ieder geval heel rustig was. Een paar waterrotten zagen we nog wel in de zee. Ik denk, heeeeel koud.

We hebben een flinke berg beklommen met weer veel kiezel en gruis geglibber, maar met Freddy erbij, geen centje angst.( soms een klein beetje dan).  Het nadeel van dit soort natuur is, dat er maar heel weinig vogels zijn te zien, dus toen we weer op de camping waren, zo rond half 5, moest er toch nog weer een wandelingetje gemaakt worden om een vogel te ontdekken en te fotograferen.

Freddy is nu, 10 over 6, nog niet terug! Zal wel een mooie vogel worden vandaag.

Onze vlaamse campingbuur zei vanmorgen dat er in Andalusië enorm veel water was gevallen vannacht. Hij zei wel iets van liters, maar dat ben ik alweer vergeten Waar wij nu zitten is ook Andalusië, wel het meest zuid-oost maar toch. Dat is ons dan nog bespaard gebleven, gelukkig.  

We kunnen nu ook in de zon zitten,gezellig samen, maar Freddy is nog weg! Misschien wordt het tijd om hem te gaan zoeken. Zijn hobby moet natuurlijk niet uit de hand gaan lopen of vliegen!

Trouwens, alweer twee nederlandse campers in de buurt. Een zeer welgesteld echtpaar, als je kijkt naar hun omvang en dat neemt als graadmeter! Het andere echtpaar is gewoon en vriendelijk. Alleen als de tv het niet doet, is toch het merendeel van de kampeerders onthand en weet niet wat te doen en te mopperen. Er wordt voor en achteruit gereden om die schotel maar goed te krijgen.  De vrouw kijkt naar het beeld en manlief draait de schotel omhoog, omlaag, links, rechts. Ja, goed, bijna , even terug, ja, stop enz enz. Ze zullen Douwe Bob (las het in de krant online), wel niet willen missen vanavond in Stockholm.  Ik denk dat wij er nooit één nemen, maar zeg nooit nooit!

De lucht is strak blauw; hopelijk een goede voorbode voor morgen en donderdag gaan we weer verder. Het is inmiddels 10 over half 7, ik ga even rondkijken buiten de camping, de vogel is gevlogen.

Beste vogelvrinden. Vanmiddag nog met een collega vogelvrind over de vogels gehad, hij heeft een zeer zeldzaam exemplaar gehoord. Dus samen met zijn vrouw vogelapp, en het vogelboek op zoek naar het vogel, wel gehoord maar niet gezien. Ja ja hel leven van een vogelaar gaat niet altijd over rozen.

Even weer terug over de vogel van gisteren, dat is een geelpootmeeuw. Goed geraden door Beate en Tom. Beate was weer een paar minuten eerder dus zij krijgt de punten, samen zijn dat 6 punten.

Doe uw best een raad de foto van vandaag, succes.

Dag 16 _ 9-5-2016 Almeria

Dag 16

Toch nog een extra memorabel momentje aan het eind van de dag gister, tenminste voor mijn zus en zwager. Ze werden voor de vierde keer oma en opa. Hun kleinzoon is met 27 weken geboren en weegt 1050 gram. Een zorgenkindje, maar op dit moment gaat het goed.

Vandaag was een waterige dag en het hield niet op. Op dit moment is het droog en zien we het zonnetje even maar vanmorgen was het meteen al raak. Het getik op de caravan hield niet op en ik lag in bed al woorden te maken van het woord regen: green, mijn lievelingskleur; neger, net een indrukwekkend boek over de slavernij gelezen: “Hoe duur was de suiker”, prachtig; meer zinnige woorden kwamen er niet.  De weersvoorspelling die al gedaan was , kwam helaas uit.

Ja , en wat doe je dan op zo’n dag. Lezen, puzzelen, een ritje maken door de omgeving. Gekozen voor het laatste. Eerst maar eens naar San Jose, een stadje in de buurt. Niet veel te doen, wel het vertrekpunt voor verschillende wandelingen in het natuurpark. Hopelijk is daar morgen het weer geschikt voor. Toen iets verderop naar een ander stadje, Nijar. Ook een leuk stadje, een kop koffie gedronken, door wat straatjes gewandeld en toch maar weer in de auto, te koud, 17 graden. Een Snelle Jelle, jullie al bekend, en een mueslireep gegeten. Op de radio was trouwens ook geen mooie muziek te vinden. 

Daarna naar de stad Almeria, maar als het weer tegenzit, is een wandeling ook niet prettig. We kwamen langs een grote Carrefour en we zijn daar naar binnen gegaan. Al een wandeling op zich door zo’n grote winkelketen. Van alles gekocht, wat we toch nodig hadden en geen overbodige dingen ( dat moet ik van mijzelf even zeggen) nog een kop koffie gedronken met iets lekkers erbij en toen weer terug naar de camping.

De rit door het landschap was mooi, ruig met donkere wolkenluchten erboven; voor een fotograaf prachtig, maar wij willen toch graag de zon zien. Op een gegeven moment kwamen we door een vallei met alleen maar fruit en groentekassen. Zover je kon kijken, allemaal kassen  gemaakt van stangen met netten erover en daar weer plastic omheen. Zover ons oog reikte, allemaal kassen. Het is een bijzonder gezicht, ik vind het lelijk maar deze groente en fruitteelt is de belangrijkste bron van inkomsten van de bevolking in dit gebied.

Omstreeks 5 uur weer terug op de camping. Het waait nu erg hard, dus luifel en windscherm in de gaten houden. De Vlamingen, schuin tegenover ons, hebben de auto weer schoongepoetst en afgezeemd, dus die kan er weer tegen. Voor sommige mensen blijft dat toch een heilig dingetje, die auto. Ook zijn er mensen die elke dag met een bezempje hun kleedje voor de caravan vegen. Het is vakantie, alles op tijd even opruimen is wel handig als je in een kleine ruimte leeft en een aantal weken weg bent maar soms. Oh ja, op de vorige camping bij Mien en Jan was een spaans stelletje dat met de caravan was en zij hadden zelfs een mop en zo’n bak op wieltjes buiten staan waar die mop dan in staat. Elke dag mopte/dweilde zij volgens mij de caravan.  

Freddy is toch nog even weg met de camera. Hij hoopt nog een vogel te spotten voor de vogelliefhebbers en kenners vandaag. Of het gaat lukken?

Het is nog steeds droog sinds we terug zijn; wie weet biedt het een mooi vooruitzicht voor morgen.

Beste vogelvrinden, mijn ega heeft het al gezegd dat ik probeer een vogel te spotten maar het is niet gelukt vandaag daarom maar een reserve vogel die ik eergisteren al heb gespot. Hoe heet deze vogel?

De vogel van gisteren was een witte kwikstaart en natuurlijk weer geraden door Beate. Beate staat hiermee op 5 punten

Dag 15 _ 8-5-2016 Camping les Escullos

 Ja , een dag met memorabele momenten, kies maar uit.

-moederdag 2016: een speciale dag , voor moeders. Het is commercieel maar moeders, en vrouwen in het algemeen, vinden het toch leuk als er extra aandacht voor ze is, al is het een appje , een knuffel, een digitaal ontbijtje of een lieve groet. 

-de Giro komt bijna door onze achtertuin: we hebben gekeken op de I pad; en we hebben genoten van Maarten Tjallingii, nu in  de blauwe trui; het roze is helaas niet meer in nederlandse handen.

-PSV is nederlands kampioen; de Graafschap heeft Ajax de kampioenszege ontnomen.

-Spanje: Freddy en Ineke staan weer op een nieuwe camping: les Escullos in het natuurpark Cato de Gabo. De zon heeft geschenen vandaag , boven verwachting.

-Rob en Martine zijn, en ik ben het jaar vergeten ,ik denk 2008, voor de wet getrouwd. Daarna hebben ze het nog een keer gedaan, veel mooier!

Memorabeler ( weer een nieuw woord) kan ik de dag niet maken.

Toen we vanmorgen vertrokken begon het steeds meer te druppelen. We hebben afscheid genomen van Jan en Mien en we werden ook uitgezwaaid door de westerlingen. Huppeltutje zwaaide ook nog even naar ons. Alles is droog ingepakt maar dat stelt bij ons niet zoveel voor. Wat dat betreft hebben we inmiddels een geroutineerd komen en gaan plan. Freddy is voor de buitenboel, ik voor het interieur. Vandaag liep dat iets anders want op het laatst moest de fotocamera nog weer uit het kastje worden gehaald want er was een vogelgeluid waargenomen op enkele meters afstand van de caravan. Dus moest ik de vuilwater emmer, het hefdak, de stoelen, de tafel en alles om de caravan heen, wegwerken. Maar wel gelukt en de vogel niet gelukt., helaas. Daarna de caravan aan de auto gekoppeld en op weg hier naar toe. Het was een prachtige route, een ruig landschap en gelukkig weinig verkeer. 8 auto’s geteld, het eerste half uur. Na ongeveer 150 km, er viel steeds regen onderweg, kwamen we hier en begon de zon te schijnen. 

De camping is wel groot , vinden wij, maar het is rustig en wat ons opviel, veel Nederlanders hier. Wel grijs natuurlijk.

Het meisje van de receptie heeft al een aantal mooie wandelroutes aangewezen op een kaart dus dat komt wel goed.

Nadat alles stond, een wandeling gemaakt naar het strand. Wat mooi!  Het is zo’n 1 1/5 km wandelen. Er is geen zandstrand maar er is wel een prachtige rotsachtige kust, wit/ geel van kleur; het lijkt versteend zand. Hopelijk geven de foto’s het goed weer. Zo ongelooflijk mooi.

O ja, als je op de hoogte bent met films en je hebt the Good, the Bad en the Ugly gezien, die is hier opgenomen, zo’n 30 km hier vandaan. Het landschap schijnt zich goed te lenen voor Westerns en dat schijnt vaker te gebeuren hier. Freddy wil zich nog aanmelden voor een schietscene. Ik heb mijn twijfels!

We blijven 4 nachten hier, want we willen een paar mooie wandelingen maken en daarna, wie weet waar we weer terecht komen.

Beste vogelvrinden, de vogel van gisteren is geraden door Beate en Tom. Beate was eerder dus die krijgt de punten, inmiddels 4. Dus een reden voor de andere vogelaars om ook je best te. Want wie de meeste vogels juist geraden heeft krijgt de enorme hoofdprijs.

De vogel van gisteren is een boerenzwaluw.

Het was vandaag niet makkelijk om een nieuwe vogel te spotten. Ook de kwaliteit van de foto is niet wat u van mij gewent bent, dat heb je als de vogel niet stil wilt gaan zitten.

                                                                                                                          

    

Dag 14 _ 7-5-2016 Dag camping

Vandaag heb ik als onderpand gediend op een benzine station, een kilometer of 5 bij de camping vandaan. Ik ben wel weer teruggenomen en er is ook voor me betaald. De waarde van mij was een volle tank benzine, zo’n 60 euro. Een redelijk bedrag lijkt mij.

Even een paar boodschappen doen en de tank volgooien , voordat we morgen verder trekken richting een natuurpark, Gabo de Gata. Heel veel vogels weer, gok ik; dit even tussendoor.           

Maar na het tanken bleek Freddy geen portemonnee bij zich te hebben, zat nog in een andere broek, in de caravan. Heel vervelend en om een lang verhaal kort te maken, ik ben gebleven en gewacht tot Freddy weer terug was. De meneer van het tankstation was tevreden met de oplossing. De tv stond aan dus er was iets te kijken. Ik durfde niet buiten in het zonnetje te gaan zitten! Misschien dachten ze wel dat ik er tussen uit zou knijpen. Er ligt altijd wel een biljet van 20 euro in de auto voor onvoorzien maar dat was niet genoeg. 

Gelukkig kon het zo opgelost worden. Zat me nog wel af te vragen of Freddy weer terug zou komen, maar ja wat moet hij zonder vrouw de resterende weken!

Het was een prachtige laatste zonnige dag hier. Waar we naar toe gaan is het minder, althans dat zegt weeronline. Weinig zon , af en toe regen dus hier maar even gebruik gemaakt van de was faciliteiten.

Het beddengoed en alles daarom heen in de machine, 4,50 euro erin en draaien maar. Ook nog de nodige handwas en alles is weer spic en span op het bed en in de kast. Daar wordt je een gelukkige huisvrouw van , volgens Heleen van Rooyen!

De andere kampeerders op de camping waren ook erg actief vandaag. Jan en de westerling, ze kunnen het goed met elkaar vinden, gingen samen aan de wandel. Hoedje op en een flesje met rood water in de hand. Freddy deed uit de doeken wat Jan op zijn wandelingen altijd meeneemt, eerst rode wijn in een flesje en dan water erbij gieten. Dat geeft je veel energie onderweg, waren zijn woorden. Freddy had dit gister van hem gehoord. Het lijkt op ranja, smaakt als…  

Huppeltutje en mannetje waren ook de hele dag weg. Mien en westervrouw gingen naar het zwembad zeiden ze, even flink wat baantjes trekken. Van de andere kampeerders krijgen we niets mee.

Op de camping stond vandaag een gigantische camper. Als je al geen camper hebt , hoor je er niet bij tegenwoordig, zo lijkt het. Er moet ook een aanhanger aan met motor of tweede auto er op. Maar dit was een camper met 3 airco units op het dak en een grote Astra schotel. Daarachter hing een aanhanger ter grootte van een paardentrailer met een Harley Davidson er in. Freddy was al wezen kijken. De camper kon breder gemaakt worden door uitschuifbare zijwanden. De lengte van de camper was al 10 meter plus de rest nog. Ja, wat moet je er verder van zeggen!

Gisteravond heb ik de afwas gedaan, dat gebeurt eigenlijk nooit want we hebben een beetje een vaste verdeling na het eten en dat bevalt goed. Freddy was druk met zijn vogelfoto’s en de blog dus ik naar de afwasplek. Kreeg ik gezelschap van echtpaar westerling. Na twee minuten wist ik al dat hun zoon diplomaat is in Mali, hun dochter een belangrijke functie heeft in Rammala, op de westelijke Jordaan oever en dat hij een hele fabriek onder zijn leiding had waar de F 16’s  worden gemaakt. Zijn vrouw hield zich wat op de vlakte. Het enige wat ik heb gezegd was dat onze kinderen gelukkig een beetje in de buurt wonen want dat is toch wel heel fijn. Ja, dus de afwas laat ik maar weer aan Freddy over! Dat bevalt mij beter.

Zo meteen lekker eten, nog even wat lezen en morgenvroeg verder door het mooie Spanje.

Beste vogelvrinden, vandaag weer meer geluk, dus raden maar.

Het vogeltje van gisteren was een jonge Europese kanarie

Dag 13 _ 6-5-2016 La Azioda

Tom Dumoulin in het roze en we zijn er niet bij in Zutphen. Dat is voor Freddy toch wel even slikken maar je moet keuzes maken en dan kies je toch de beste! Daar ga ik dan maar van uit. Zelf kijk ik ook graag wielrennen dus voor mij geldt een beetje hetzelfde.

Vandaag niet gefietst maar gewandeld. Plannen  hadden we niet echt vandaag maar we wilden wel even naar een klein stadje om een bakje koffie te drinken. Dat bakje koffie hebben we heel laat pas gedronken want we kregen, toen we in het dorpje La Azioda aankwamen, een prachtige gerestaureerde wachttoren in ons vizier, op een behoorlijke hoogte. 

Dat werd de uitdaging voor vandaag. Ik was in een jurk, we gingen alleen maar koffie drinken, en met een open schoentje aan , weggegaan bij de camping. Maar sinds een paar jaar staan onze berg/wandelschoenen, standaard achter in de auto, met dikke sokken er naast en aan het begin van de vakantie hebben we Snelle Jelles, u wel bekend, en mueslirepen in een zijvak van de auto, dus wat kon ons gebeuren. 

Water hebben we standaard in de vakantie in de auto. Een paar 1 1/5 liter flessen om de kleine flesjes te vullen. Dus plan B in werking gezet: wandelen naar boven. Eenmaal aangekomen daar, het was prima te doen, naar boven in de wachttoren via een claustrofobisch smalle trappen, in het donker. Eenmaal boven , een fenomenaal uitzicht.

Toen we daar zo stonden, zagen we wandelpaden, nog verder naar boven. “We zien wel hoe ver we komen”, zeiden we tegen elkaar. Freddy houdt altijd een slag om de arm, wat betreft het functioneren van rug en hiel,  dus even afwachten. Het wandelpad, een stukje van de GR 92, Grand Route 92, was vol met rotsen, losliggende brokstukken en gruis, lekker glijerig. (nieuw woord!)Het eerste deel ging goed maar op 2/3 van de top vond ik het toch wat stijl maar niet laten kisten en dapper achter manlief aangelopen. Hij vraagt wel steeds: hoe gaat het, want hij kent mijn angst van glijden enz. Af en toe mijn jurk wat ophijsen, dat klimt wat handiger.

.

We hebben het gehaald en als je dan boven bent en je drinkt water uit een flesje en je eet een Snelle Jelle en een muesli reep samen op een harde rots en je ziet het mooie uitzicht, geweldig! Vogels hebben we daar niet gespot dus dat wordt nog een heikel puntje vandaag! 

Toen weer naar beneden, het eerste deel weer glijerig en glibberig maar zonder kleerscheuren en met een voldaan gevoel , kwamen we bij een gezellig tentje en hebben we alsnog een heerlijke café con leche gedronken.

Terug op de camping even lekker gepoedeld in het thermale bad en nu zo meteen lekker een rijstschotel met veel gewokte groente. Freddy is al druk bezig.

Met alle andere mensen op de camping was er maar even contact vandaag. Mien en Jan hebben we niet gezien vandaag, Huppeltutje(k) is met haar man vanmorgen al op de tandem vertrokken en van de westerlingen ontbrak elk spoor vandaag. De eenzame fietser zag ik vanmorgen al om half 8 zijn tent invouwen en zal daarna vertrokken zijn. De overige kampeerders hebben we niet gespot vandaag.

Morgen nog een dagje hier en zondag vertrekken we definitief naar de omgeving van Almeria.

Beste vogelvrinden, zoals hierboven al beschreven was het voor wat betreft de vogels niet erg succesvol. Uiteraard wel een foto van een vogel toegevoegd. Het is een jong, maar welke geef het antwoord maar weer door.

De naam van de vogel van gisteren kwam gisterenavond al binnen een Europese kanarie. Weer geraden door Beate

Dag 12 _ 5-5-2016 Dag Camping

Wat een rust na het vertrek van!

De douches en wc’s zijn schoon en zelfs is het wc papier na een halve dag niet op en de papieren tissues die er hangen ook niet. Een aanwinst zullen we maar zeggen.

Nu het eerste heikele punt: een lezeres van de blog vroeg waar onze foto met badmuts bleef. Ze weet natuurlijk dat we er dan al helemaal niet meer uitzien op onze leeftijd maar vooruit, aan dit verzoek kunnen we natuurlijk niet voorbij gaan. Zie de foto, wel op gepaste afstand gemaakt natuurlijk.

Dat was dat! En nu de dag zelf. Die begon niet zo mooi. Terwijl jullie in Nederland van de zon genoten vandaag, het is jullie van harte gegund, Rob stuurde vanmorgen al een foto van een zonnig Zutphen, was het hier een bewolkte hemel met af en toe een paar spetters. Dat was niet wat wij zagen op Weeronline, maar vooruit, zij kunnen het ook wel eens mis hebben.  

Het was Hemelvaartsdag en Bevrijdingsdag realiseerden wij ons, dus heel Nederland was vrij vandaag. Wat fijn voor iedereen.

Zo rond het middaguur probeerde de zon het maar pas rond half 5  ging hij echt zijn best doen en was het weer heerlijk om te zitten en te niksen. Freddy heeft nog zo’n anderhalf uur vogels gespot maar ook dat was een moeizame operatie vandaag. Zelfs de vogels hadden er geen zin in.

We moesten nog wat boodschappen doen en de was stapelde zich op dus dat maar gedaan. Wel nuttig om dat weer gedaan te hebben. Ook hebben we ons thermale zwembad weer bezocht en ons lichaam weer gelaafd in heerlijke bubbels en bobbels.

Tot half 8 buiten gezeten in de zon, in korte broek met onze huiskat xesssssss xavaaaaaaa. Je moet toch een speciale naam bedenken! Zie foto! Hij of zij heeft de verse moot zalm geroken die op de scottle ligt en blijft in de buurt. Je weet maar nooit.

Wij zijn van die mensen die andere campingbezoekers namen geven, als dat zo uitkomt. We hebben al een vervelende westerling,(volgens Freddy) ze zijn er nu twee dagen, , Mien en Jan, de  Nederlanders die we al eerder hebben vermeld, Mien drinkt graag whisky en jan cognac, en we hebben ook een frans Huppeltutje. Freddy noemt haar anders, hij vervangt de t door een k, ik niet, het klinkt dan meteen zo, nou ja, vind ik!

Mevrouw H heeft een mannetje, erg klein , gedrongen en een beetje te dik. Zij had zichzelf vandaag overtroffen met het omkleden, 3x iets anders aan; hij loopt al die tijd dat wij hier zijn, 4 dagen dus, in hetzelfde kloffie. Wij blijven opletten natuurlijk. Ze loopt rechtop, wiegend en ze kijkt voortdurend om zich heen. Altijd hoge hakken en haar helblonde haar, dat halverwege haar rug hangt, heeft een golvend patroon. Ik denk dat ze elke avond haar haren in een vlecht doet om dit mooie resultaat te krijgen. Ze is erg dun, hoor wie het zegt en gegeten wordt er volgens Freddy niet; maar ook dat weet je niet. Ze praat luid en is allervriendelijkst, tegen Freddy dan, want hij geeft haar nog al eens een bemoedigend knikje. Hij vindt dat ze dat nodig heeft met zo’n mannetje. Samen fietsen ze op een tandem en zij steekt hoog boven hem uit. Ik denk dat ze heel gelukkig is met hem. Hoe oud ze is, geen idee. Hij is de 65 gepasseerd , gok ik.

De zalm is klaar, de aardappelen ook, de wortelen zijn beetgaar ( hoop ik) en de kat wacht op wat er overblijft.  Met een lekker wit wijntje is het weer smullen geblazen.

O ja, we staan nu met tien caravans/campers op een camping met 162 plekken. Vandaag is er nog een eenzame fietser bijgekomen met een gooitent/quechua tent. Hij zat vast kromgebogen op zijn fiets want er stond een zeer straffe landwind vandaag. De weg die hij baant is vast en zeker mooi en onstuimig, morgen ook nog!

Beste vogelvrinden, vandaag viel het niet mee om een nieuwe vogel te spotten. Uiteindelijk is het toch nog gelukt. Ik plak er twee foto’s bij zodat het iets duidelijker wordt om de vogel te raden.

De vogel van gisteren is een Europese kanarie, alweer geraden door Beate.