Dag 19 _ 12-5-2016 Costa de Luz

Dag 19

Als je aan iemand zou vragen, voorspel het weer op dit moment aan de Costa de Luz, zuid Spanje, dan zou bijna iedereen antwoorden, zonnig en een aangename temperatuur. Vraag het nu aan ons en je krijgt als antwoord: harde wind, een waterig zonnetje, 16 graden, en op de camping waar we nu staan, moet je moeite doen om je voeten droog te houden, zoveel water staat er op sommige plekken. Buiten de camping staan slootjes, geulen en akkerbouwland op veel plaatsen onder water. 

Dit is het beeld zoals het nu is, dus niet erg rooskleurig. We wisten al wel dat het hier nog iets minder zou zijn dan bij Almeria maar dat het zo zou zijn, nee, dat was niet verwacht.

Vanmorgen zijn we om half 9 vertrokken met 17 graden en de zon; de Vlaming zwaaide ons nog uit, blij dat we gingen natuurlijk. De tomtom gaf 480 km aan, dus een beetje op tijd weg is dan fijn. Het is een uitzonderlijk mooi landschap waar we doorheen reden. Ik heb zoveel foto’s uit de auto gemaakt!. Of het iets geworden is, dat betwijfel ik; we zullen het zien.  

Eerst rij je nog een stuk door het natuurpark waar we waren en dat gaat dan over in de Sierra Nevada. Ongelooflijke bergen, ruig, kaal, rood,  geel/wit, soms met iets vegetatie nog. Allerlei vormen en pieken, waanzinnig mooi. Het is een feest om er door te rijden, we waren er beide stil van.  Op een gegeven moment zaten we op een hoogte van 1380 meter, golfje moest er af en toe aardig aantrekken, 7 graden was het daar, en de hoogste toppen op 3800 meter, daar lag nog sneeuw en dat was goed te zien.

Het was een goed begin van de rit; we hadden zo’n  250 km gehad, totdat we, na onze koffiestop, weer verder reden en het steeds donkerder werd. De zwarte wolken kwamen in grote getalen aandrijven en het begon te regenen, te plenzen en te hozen. Het hield niet op. Vervelend om te rijden, de ruitenwissers hadden soms moeite om het bij te houden. Dit duurde zo’n 200 km, dat zijn hele lange kilometers, geen autobaan maar wel een goede Provincialeweg trouwens. Met nog zo’n 30 km te rijden, kwam de zon weer tevoorschijn, een beetje waterig, nog wel koud, 16 graden maar droog. De camping vinden ging vrij snel, camping Aquadulce bij het stadje Rota, en we waren blij dat we over waren en de boel neer konden zetten. Om half 5 uur stond alles, dus een lang en  nat dagje.  

Onderweg ook nog een paniekstop! Het lampje van de banden ging branden en dat heeft te maken met de bandenspanning: lekke band, een leeglopende band, het kan! De auto aan de kant gezet, bij een mortuarium toevallig, we zijn gelukkig niet bijgelovig, banden bekeken, er tegenaan geschopt, de auto van het contact af, gereset en ja, het lampje was uit en is nog steeds uit! Wat dat nu geweest is! Freddy had het over de verandering van bandenspanning enz. enz. Mij te ingewikkeld en eigenlijk interesseert het me ook niet; als het maar rijdt en als het maar geen problemen zijn die geld kosten, dan blijf ik altijd lachen.

De jongeman bij de receptie was een paar jaar achterelkaar naar Nederland op vakantie geweest. Hij was vol lof over ons land. En wij maar weggaan!!!

Het weer hier moet beter worden volgens de mensen die het kunnen weten dus we houden goede moed. Waar we nu staan, horen we de golven van de zee. We moeten het paadje af en dan zijn we op het strand. Morgen maar eens kijken. Ook willen we naar Cadiz, Jerez de la Frontera en het stadje Chipione, hier dichtbij. Een wandeling door duinen en over het strand zal ook nog wel aan bod komen.

Net kregen we nog een buurman , een spanjaard en vrouw, met een enorme camper. Eerst neergezet, wel goed dacht ik, maar hij begon toch te manoeuvreren. Rechtsom, linksom. Ik denk dat de deur niet aan de goede kant zat of zoiets. In ieder geval, even later: één keer een boom en toen nog een keer een boom, met de achterkant geraakt en helaas de aanwijzingen kwamen van ja, ja! Daarna veel gefoeter en gedoe volgens mij. Daar hebben wij geen last meer van. Van dat gefoeter dan!

We gaan eten maken, kip met sla en aardappeltjes. En ik denk op tijd naar bed.

Wifi  gaat hier moeizaam. Ik heb nog geen berichten kunnen ontvangen! Dus, met een noodgeval, gewoon bellen! Er is gratis wifi maar ja, waar en hoe, dat moeten we nog ontdekken! Hopelijk kan Freddy de blog online krijgen, anders morgen maar.

Beste vogelvrinden, zoals mijn ega al heeft verteld, vandaag een reisdag gehad dus niets kunnen spotten; nog wel even geprobeerd en een paar Putters gezien, (wel hele mooie, maar ja die heb ik al geplaatst op de blog). Vandaag doen we het dus met een reserve die ik gisteren op de plaat heb gezet. Het is heel makkelijk voor jullie vogelaars maar het is wel de bedoeling dat de volledig naam wordt vermeld. Nu dan de vogel van gisteren, het is een Grauwe Vliegenvanger. Na veel pogingen kwam uiteindelijk het verlossende en goede antwoord van Beate. De stand is Beate 7 en Tom 1.