Dag 18 _ 11-5-2016 wandeling natuurpark

Dag 18

Ongeveer 17.00 uur; we zijn weer terug op de camping. Twee nieuwe buren, een nederlands echtpaar en een duits echtpaar. Het nederlandse echtpaar van onze leeftijd, het duitse echtpaar, ik schat man, beetje uitgezakt naar alle kanten, 75 jaar en vrouw 55 jaar. Beide echtparen staan op als wij bij de caravan zijn en uit onze auto zijn gestapt. Wat een toestand, wat had het toch erg af kunnen lopen en wat hadden jullie dan een kosten gehad! Toen kwam het hele verhaal. Ik vertel eerst een stukje vooraf. Er was vannacht en gisteravond veel wind en af en toe erge rukwinden. We hebben de stormbanden aan de luifel gemaakt en dat zag er goed uit. Geen problemen , de hele nacht niet. Niets weggewaaid, niets losgeraakt, prima. Ook vanmorgen nog alles gecontroleerd voordat we weggingen en het zat goed vast en strak. Dus toen we terugkwamen vertelden de nieuwe buren dat een stormband los was gegaan en dat de luifel bijna helemaal losgeslagen was. Dat hadden zij voorkomen want als ze dat niet hadden gezien, zou de luifel over de caravan heen zijn geslagen en toch wel veel schade hebben aangericht. Ik vertel het nu een beetje met enig sarcasme maar inderdaad, dat had hele nare gevolgen kunnen hebben voor de caravan en voor de luifel zeker. En ook een grote kostenpost maar volgens mij zijn we daar voor verzekerd, maar dat ter zijde. Het is meer de manier waarop mensen dit vertellen. Ik had meteen zo iets van , moeten ze dan geen borrel of zoiets voor de moeite. Freddy is dan iets reëler en zegt dan, dat had ik ook gedaan maar ik had er niet zo’n heisa van gemaakt. Maar toch fijn dat er mensen zijn die zo alert reageren. Zo krijg je vanzelf weer contact met mensen en kletst je weer een half uurtje verder over van alles en nog wat. Mijn Duits is nog heel behoorlijk trouwens, als zeg ik het zelf. Onze vlaamse vrienden echter, keuren ons geen blik meer waardig. Hoe en wat is ons onduidelijk. Ik denk, maar Freddy vindt dit onzin, omdat we hun parkeerplek hebben ingenomen. Er zijn geen vaste plekken maar ja, als je dat denkt, dan is dat lastig. Dus dat laten we maar zo!

Wat een dag was het verder. Een superdag, mooi weer, strak blauwe lucht, 23 graden met heel veel wind en weer een prachtige wandeling gemaakt in dit mooie natuurpark. Het is zo mooi en overweldigend. Een wandeling van 5 km flink bergop.

 En eraf een makkie natuurlijk. Geen enge glibberpartijen vandaag. Een jong stel op een crossfiets ging bergop, meer lopend dan fietsend, het meisje althans. Wij gingen sneller te voet! We zagen ze ook weer dalen, het meisje twee voeten op de grond en maar flink afremmen. Ze was zo bang en het was zo akelig om te zien. We spraken haar nog even en ze zei ook dat ze zo bang was. Dan is 5 km lang! Haar vriendje wachtte wel elke keer op haar. Gelukkig maar!.

De foto’s laten wel zien hoe mooi het vandaag weer was. Ook was er een strook echte duinen, vol stuifzand en helmgras. Het waaide zo hard dat het pijn deed aan de benen.

De weg naar deze plek was nog wel een enorm gehobbel. Was je misselijk, je ging gelijk spugen; had je hoofdpijn, het werd gelijk migraine; voelde je je goed , dan kreeg je wel overal last van. Vier kilometer gehobbel, gaten zo groot als trampolines, deze veerden dan niet mee! Dus omzeilen die mankementen in de weg. Ook zagen we drie bushokjes, zie foto! De mevrouw die er staat te wachten staat er nu nog waarschijnlijk. Wanneer de bus komt, geen dienstregeling te vinden. Hopelijk neemt iemand deze mevrouw mee. Anders kon het wel eens slecht met haar aflopen!

De meneer op de foto stond een halte verder. Wat hij daar deed! Te doen wat heren zo vaak doen!

Zo komt er ook aan de tijd op deze camping weer een eind. We hebben genoten van de omgeving, we vonden het in één woord schitterend, overweldigend maar de camping, nee. Wel allemaal netjes en goed maar, nee, geen dag langer nog. Morgen op tijd weg want er staat een afstand van 500 km op het programma. Dus misschien wel even de wekker zetten!

Beste vogelvrinden, Ik dacht dat de camera kapot was maar gelukkig valt het mee en doet hij het weer. Dus toch nog een vogel kunnen spotten. Allemaal inzenden dus. De vogel van gisteren is een Putter, geraden door Tom en Beate. Tom was 2 minuten eerder en krijgt dus 1 punt. De stand is Beate 6 en Tom 1