De vogel van gisteren, wel gespot , niet vastgelegd, is nu
ook vast gelegd met de camera. De eerste camping in Portugal en meteen raak; op
de droogmolen, die een paar meter verder
op staat, zat hij! Gelukkig, vastgelegd , ook die hobbel is genomen.
Vanmorgen op tijd vertrokken vanaf camping Aquadulce.
Iedereen was nog onder zeil. We wilden ongeveer 300 km vandaag afleggen en dat
ging vlotjes. De eerst 60/70 km reden we door een gebied wat sterk deed denken
aan Toscane. Heuvelachtig, heel veel zonnebloemvelden met daartussen
graanvelden. Prachtig mooi! Van Gogh wist wel wat hij schilderde! De cipressen
ontbraken helaas maar die dachten we erbij.
Het was erg rustig op de weg tot we bij Sevilla kwamen. Om
10 uur nog steeds heel erg druk; dat hadden we nog niet meegemaakt bij een
grote stad. Je wordt keurig om Sevilla heen geleid dus het verloopt wel goed
allemaal. Nog een stuk tot de grens met Portugal en bij de grens aangekomen kun
je het nummerbord van de auto laten registreren met je creditkaart en dan wordt
er automatisch tol van je rekening afgeschreven, mocht je gebruik gaan maken
van autobanen in Portugal. Het is goed geregeld allemaal verzekerde men ons dus
daar gaan we van uit. Je hebt nog een andere optie maar dan moet je elke keer,
als je denkt gebruik te gaan maken van de autobaan , weer een driedaagse of
vijfdaagse kaart kopen. Wij weten nog helemaal niet hoe of wat dus! Een boete
bij verkeerd gebruik kan 135 euro gaan kosten. Dus besloten voor de registratie
van ons nummerbord.
De camping die we hadden uitgezocht was snel gevonden. Acht plekken, een terrassencamping. Twee op elk terras. Prachtig, met zwembad, rustig en een mooi uitzicht. Er worden ook appartementen verhuurd, 6 stuks. Een Noors stel, Jan-Ketil en Kjersti, runnen dit. Jonge mensen nog, ik schat midden dertig. Het lijkt wel “ik vertrek”. Ik weet niet of lezers dit iets zegt maar wij vinden het een leuk porogramma. Er zijn nu 5 plekken van de acht bezet. Ze zijn nog met een deel van de tuin bezig maar het ziet er prachtig uit. De camping is helemaal apart gelegen, gelukkig. Wij zijn wel sociale mensen, denk ik, maar we willen niet gedwongen worden om samen te eten of weet ik veel wat. Dit is geweldig zo. De ANWB app levert tot nog toe leuke campings op; een aanrader. De camping heet Casa Rosa bij het dorpje Moncarpachio, 30 km voor Faro vanaf de Spaanse kant. Naar het dorpje kun je wandelen via een klein, smal bospad, zo’n 2 km vanaf de camping. Het was een mooie wandeling maar het dorp is niets; 3 kroegen en een begraafplaats, een chagrijnige barman, geen cent fooi dus, vrouwen van midden dertig die krasloten blijven kopen in een stalletje ernaast, krassen, nee niets en weer opnieuw loten kopen! Sigaret in de mond, strak in de jeans gepropt en een kop koffie erbij. Nee, niet iets waar je naar terug gaat.
Morgen toch maar even kijken waar een grote supermarkt is.
We gaan zeker een paar wandelingen maken en ook naar Faro een dagje. We zijn
blij met de camping en met het weer want het is mooi hier.
De echo van de baby van Viv en Tom was goed en dat is heel
fijn. Niet alle berichten stemmen ons vrolijk maar we blijven optimistisch en
hopen er het beste van.
Beste vogelvrinden, vandaag is het dan uiteindelijk gelukt.
Ik had hem al zien overvliegen toen we de camping opkwamen rijden, en even
later zat hij dn ook op de droogmolen. Inzenden dus.
De vogel van gisteren is en fitus geraden door Beate, dat brengt de stand op Beate 11 , Tom 3.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten