We zijn weer op de plaats van bestemming; 500 km verder, camping
Playa de Oyambra.
Deze camping ligt tussen Oviedo en Santander, in het noorden
van Spanje. De camping is erg rustig, een mooie terrassencamping met grote
plekken, eigen water en een mooi uitzicht.
De reis was lang, maar op de weg was het erg rustig en dat
is fijn rijden. We gingen weg met een lekker zonnetje en dat bleef ook een hele
poos zo tot dat we nog zo’n honderd km moesten rijden. De bewolking werd steeds
dikker en van de mooie omgeving en de hoge bergen konden we niet veel meer
zien. Ik zit nu ook met een vest aan, in de caravan, nog wel met de deur open!
Het uitzicht vanaf onze plek is nu al mooi en ik hoop morgen, als de bewolking
wegtrekt, dat we het hele gebied kunnen zien.
Er zijn hier best veel Nederlanders; een rondje over de camping liet al veel gele nummerborden zien. Ongeveer tegelijk met ons kwamen er nog drie Nederlandse campers aan en later nog twee Engelse caravans. Een Engelse caravan met man en vrouw staan schuin tegenover ons. Alles nieuw volgens ons, de plastic verpakkingen moesten er nog afgehaald worden. De Engelsman begon met een trui aan maar de trui ging al uit, de mouwen werden opgestroopt, hij praatte veel en ongeduldig en vrouwlief wist ook niet wat ze moest doen, zo leek het. De ondergrond is hier zo vlak en mooi dat je alleen de poten maar uit hoeft te draaien en de caravan staat zo vlak als een huis. Deze Engelsman wilde nog keggen onder de wielen zetten; waarom is ons een raadsel. Met een krik de caravan omhoog, de keggen eronder, niet goed, opnieuw, tot drie keer toe deed hij een poging en ja, na drie keer was de klus geklaard! “Your Guinness is on the table dear”, zei zijn vrouw heel lief! Het bier staat nog steeds op de tafel en hij drentelt en prutst maar door. Zijn vrouw had nog wel de auto , keurig geparkeerd maar ook dat deed hij opnieuw. Jammer!!! Heerlijk, die perfectionisten!!
Na zo’n 250 km was het koffie, plas en tank tijd geworden.
Op de routekaarten van de ANWB staan, ook heel handig, de tankstations
aangegeven. Ik zoeken op de kaart, want die ligt, ondanks het gebruik van de
tomtom, altijd op mijn knieën. Geen tankstations aangegeven en dus ook geen
restaurant! Zelfs geen enkele parkeerplek over een afstand van wel
tweehonderdvijftig km. Wij reden over de autobaan, tolvrij. De hele autobaan
loopt door tunnels en over viaducten, dus de mogelijkheden voor een tankstation
of parkeerplaats zijn er eenvoudigweg niet. Dan moet je van de autobaan
af. Dus dat maar gedaan en dan maar
hopen dat je een restaurant en een tankstation vindt. Het is gelukt, met de
tomtom. De koffie was lekker, het broodje iets minder en de tank
weer gevuld.
Gisteravond laat kwam er op de vorige camping nog een
Belgisch echtpaar aan, met alleen een auto; geen tent, helemaal niets. Ze
gingen naast ons staan, onze auto moest nog aan de kant! Er waren plekken genoeg
overigens, heel raar. Hij probeerde nog een beetje Nederlands maar het communiceerde
niet echt goed. Ze hebben in de auto geslapen. Ik denk dat ze van onze leeftijd
waren. Wel vreemd vonden wij.
Hopelijk is de zon er morgen weer en kunnen we hier een paar
dagen genieten van de natuur want die moet prachtig zijn. We gaan een hapje
eten.
Beste vogelvrinden, Toen we op de camping aankwamen zag ik
de vogel al elektriciteitskabel zitten. Hij is niet echt moeilijk, dus inzenden
maar.
De vogel van gisteren is een Bonte strandloper, geraden door Beate. Stand Beate 23, Tom 8.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten