Een dag met een zonnig begin, slecht tussenstuk, zonnige
wandeling en op dit moment is het weer donker aan de lucht; even afwachten wat
het gaat doen.
Het opruimen, indraaien en starten met rijden lukte nog met
een mooi zonnetje maar na zo’n 20 km kregen we weer een gratis wasstraat beurt.
Je denkt dan dat het vuil van de caravan en de auto er daarna wel af zijn geregend
door de harde buien, maar nee, de zwarte vegen zitten er nog goed op. Wat zijn
de auto en de caravan vies. Die zijn weer aan de beurt als we thuis zijn en dat duurt nog een aantal dagen.
Op zondag rijdt het heerlijk, weinig verkeer en zeker als je
langs en bij een grote stad gaat rijden, zoals vandaag Porto, is het prettig.
De camping vonden we ook vlot en de zon deed zijn best hier.
Het is een hele grote camping, 450 plaatsen maar het ligt heel rustig, nog
weinig mensen; alleen mensen die niet
meer hoeven te werken, met caravan of camper, veel grijze kampeerders dus. Een groot
deel van de camping is zelfs nog afgesloten. Wel zagen we net een aantal Camino
wandelaars, met grote rugzakken en rode hoofden. Santiago de Compostella is
nog 260 km hier vandaan maar het zou
kunnen. We hebben hier wel de St. Jakobsschelp op borden gezien.
Nadat alles weer op de plek stond, het gaat zo snel en
akelig georganiseerd, we doen dit al te lang, een wandeling naar het dorp Lavra
gemaakt voor een kop koffie. De camping hoort bij Lavra maar dit stuk heet weer
Angeiras. Freddy moet elke dag zijn tweede cafeïne shot hebben; is ook wel
lekker na een eind rijden trouwens! Bij de caravan kan, maar in een dorpje is
het ook gezellig. Een lunchroom aan een straatje; wij namen twee koffie, ik een
broodje en Freddy een advocaatgebak, met vulling van opgeklopt eiwit en
poedersuiker. Hij at zijn vingers er bijna bij op, zo lekker. En dat voor het
luttele bedrag van twee euro en vijf en zeventig cent. En een hele aardige serveerster. Dit is vaak
anders geweest in Portugal. Zo ervaren wij dat tot nu toe, maar dat kan aan ons
liggen natuurlijk.
Vanmiddag een wandeling naar het strand gemaakt. Het strand is maar 300 meter vanaf de camping. Eén straat hebben we meteen omgedoopt tot poepstraat. Elke twee meter een hondendrol! Smerig! Het strand is afwisselend en heel mooi. Grote brokken steen en rots, afgewisseld met zand. Eén stuk strand heet het Vissersstrand van Angeiras.
Er liggen allemaal netten en fuiken, waar de vissers lokvis in doen voor de vangst. Een aantal mannen en vrouwen vullen de fuiken en leggen ze in de boten , zodat ze morgen kunnen uitvaren. Een bonte verzameling van alles en nog wat en daarachter hele oude huizen en hutjes waar de visbenodigdheden worden opgeslagen. Een volkswijk waar men leeft van de visvangst. Mannen en vrouwen met verweerde handen en gezichten. Freddy heeft foto’s gemaakt en dat vonden ze goed. We hebben eerst een praatje gemaakt, met handen en voeten natuurlijk, en toen de foto’s genomen. Ook vangt men zeewier en verkoopt dat aan derden. Het wordt nu voor medicinale doeleinden gebruikt maar vroeger was het een agrarisch product. We hebben de uitleg gelezen op een bord maar konden niet precies achterhalen wat er mee gedaan werd. Ons Engels is dan niet toereikend genoeg, denken we.
Morgen naar Porto met bus of metro. We staan nog in dubio. Bus vanaf de camping, duurt een uur, die rit; met de metro, eerst met de auto, 10 minuten , parkeren en dan met de metro naar het centrum. We weten het nog niet! Nu eerst eten en dan op tijd naar bed.
Beste vogelvrinden, net voor sluitingstijd nog een vogel weten te strikken, inzenden maar.
De vogel van gisteren is een boeren zwaluw
Geen opmerkingen:
Een reactie posten