Dag 34 _ 27-5-2016 Coimbra


De regen tikt op het dak van de caravan. Dat staat pas voor morgen gepland, die regen dan! Vandaag hadden we op het einde van de dag in Coimbra ook een flinke regenbui. Was ook niet de bedoeling maar het weer laat zich niet door ons regisseren.

Vandaag dus toch naar Coimbra; de oudste universiteitsstad van Portugal. Het begon vanmorgen met een bewolkte hemel maar onderweg moest de zonnebril al op. De auto geparkeerd in een parkeergarage en met de jas aan de stad in op zoek naar de Tourist Information. Na 10 minuten, terug naar de garage, jas weggebracht. Het was lekker weer en we konden het zonder jas wel af vandaag. Geen informatie punt gevonden maar een aardige café eigenaar, waar we koffie dronken, had nog een plattegrond voor ons.


De stad heeft een boven en ondergedeelte. Alle straten en trappen zijn oud en afgesleten; heel erg mooi, het past daar.  Wat ons opviel waren de vele zwervers en armoedig uitziende mensen. Mensen met kraampjes met oude troep er op, bedelaars die op stoepen en trappen zitten. En daartussen de vele toeristen. We hebben er heel veel gezien vandaag. Tegenwoordig hebben de mensen die in een groep lopen oortjes in; zo hoeft de gids niet zo hard te roepen maar niet altijd gaat het goed. Een Engelse mevrouw verstond er niets van en was zeer ontstemd daarover; wat een gemopper. Ook daar kun je over zeuren met elkaar en versta je zeker niets van wat er gezegd wordt. We liepen achter die groep aan in een bepaald gedeelte van de oude universiteit. Leuk om te volgen als je er niet bij hoort en toch meeloopt.

Vandaag hebben we de kerken links laten liggen, het waren er weer veel, en de universiteit bezocht. De eerste sporen van de stad zijn bijna 2000 jaar oud. De  universiteit stamt uit 1290. Er is veel gerestaureerd maar het is nog steeds een prestigieuze universiteit waar studenten uit meer dan 80 landen een studie volgen. Er werd nog volop college gegeven maar je mocht toch bijna overal kijken. De collegezalen zijn uitgerust met bord en krijt; het bestaat dus nog wel. De gangen en ook de zalen waar de officiële gebeurtenissen plaatsvinden zien er nog net zo uit , vertelde een studente. Enorme versierde plafonds en muren, grote kleden op de grond. Bijzonder om het allemaal te zien.


De bibliotheek is een museum waar 300.000 boeken staan , met barokke versieringen en enorme kroonluchters. Het licht is gedempt en foto’s maken verboden. Van daaruit liep je naar beneden naar nog zo’n hoeveelheid boeken en nog één verdieping lager kwam je in de kelder met gewelven. Daar waren twee gevangenishokken van twee meter vijftig bij één meter vijftig. Die waren dus bestemd voor studenten die zich niet aan de regels hadden gehouden tijdens college. Door de professor die het college gaf werd besloten hoelang het arrest zou duren. Tegenwoordig zouden de professoren opgesloten worden door de studenten; zo lijkt de wereld nu soms in elkaar te zitten. Wat overtrokken misschien maar toch!

Toen we het allemaal hadden gezien kwam dus de enorme regenbui en hebben we een bank gevonden in de gang van de universiteit waar we hebben gewacht tot het droog was.

Ook hebben we gegeten in de stad. We wilden eens een traditioneel Portugees gerecht proberen. We gingen voor zwaardvis maar dan op een speciale manier. Deze vis hadden we al wel eens zien liggen op een markt en ook in een grote supermarkt; met aardappelen en groente. Brood met geitenkaas vooraf en olijven. Het voorafje was goed maar het hoofdgerecht was een verkeerde keus. Een student die naast ons zat, vertelde ons nog in duidelijk Engels hoe het bereid werd maar wie niet waagt …. Jammer , dus dit bestellen we niet meer. Soms gok je mis. De ober was een klein , mager mannetje met een klappergebit, zijn mond ging razendsnel op en neer en heen en weer en het klapperde ook! Als je erop ging letten werd je helemaal kriegelig.  Ook humde hij de hele tijd, ook vervelend en hij liep niet, het leek wel rennen en het eten vonden wij ook nog niet lekker; een flinke misser!

Ja, dat heb je soms. Het is weer droog , het zonnetje is er en morgen hebben we een rustdag. Freddy’s hiel wil niet echt, dus rust. Zondag gaan we hier weg. Krijgt de hiel twee dagen weinig te verduren en hopelijk heeft Freddy weer een beetje minder last daarna.

Beste vogelvrinden, in de stad geen vogels gezien maar vanmorgen nog een leuk vogeltje gespot. Hij is niet erg scherp, dus het zal wel moeilijk worden om hem te raden. 


DE vogel van gisteren is een Kneu maar wel een hele mooie vind ik. Beate heeft hem geraden. Stand Beate 17, Tom 5.

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten