Net terug van een dag Santiago met de trein. Een prima keus,
de trein. Wat een mooie comfortabele treinen zijn het. Schoon, elektra
aansluiting bij de stoel. Goede tafels
bij elke plek, een stoelnummering, die staat op je kaartje; zo ben je
verzekerd van een plek. Ook het wagonnummer staat op je kaartje. Maar je moet
ook de retourtijd aangeven en dat is dan weer niet zo handig. Wij hadden een bepaalde
tijd gekozen, een beetje ruim, maar op een gegeven moment hadden we het wel
gezien en wilden we weer terug dus naar het station gelopen en we
dachten dat we dan wel met de eerstvolgende trein mee zouden kunnen, maar dat
was niet zo. We werden teruggestuurd door een controledame, naar het loket, en
als er dan nog twee plekken vrij zouden zijn in de eerstvolgende trein, dan mochten
we mee. De beambte keek in het systeem, en nog eens kijken en kijken en opeens
zei hij dat het mogelijk was. De kaartjes werden geruild en we konden mee. Wel
prettig, anders was het een latertje geworden vandaag.
Wat een prachtige stad is het. Het grote plein is de plek
waar de pelgrims hun voettocht
afsluiten. We zagen mensen die erg vermoeid waren en letterlijk
voortstrompelden maar ook wandelaars die nog fit en krachtig aan kwamen lopen.
Wij weten natuurlijk niet hoe ver men had gelopen en hoe de persoonlijke condities
zijn van al die wandelaars. Een hele prestatie voor velen, denken we.
m twaalf uur was er een eucharistieviering in de kerk, een pelgrimsmis. Aan het eind van de viering wordt soms een groot wierookvat, dat vast zit aan een katrol met grote touwen, door acht monniken de kerk in geslingerd. Of dat vandaag ook zou gebeuren wisten we niet; we konden de Tourist information niet op tijd vinden om het te vragen, dat was ingewikkeld vandaag, de aanduiding met borden was niet goed, dus naar de kathedraal en maar afwachten wat er zou gebeuren. De kathedraal kun je niet missen, die hadden we wel vrij snel gevonden. Om twaalf uur begon de dienst met preek en al, in het Spaans met af en toe een zin in het Engels. De dienst werd gedaan door drie heren en een paar acolieten, helpers. Er werd zo mooi gezongen door één jongeman, zijn stem vulde de hele kathedraal. Mede daardoor was het een plezier om de dienst bij te wonen; het duurde ongeveer een uur. Toen het bijna was afgelopen kwamen de acht monniken in rode mantels aanlopen en werden de touwen losgemaakt van de haken, die aan een pilaar zitten, en onder het zingen van het Avé Maria werd het grote wierookvat heen en weer geslingerd. Een bijzonder gezicht. Dit hebben we dan toch maar weer meegemaakt.
Daarna wel de Tourist information gevonden en een mooie
stadswandeling gemaakt. Van de prachtige oude markthal , door de kleine
straten, de vele kloosters en de mooie pleinen met hele leuke kleine winkels,
naar een heel oud park. Alles was oud, de paden, de bomen , de muren, de
fontein. Het was er heerlijk zonnig dus
wij gingen even zitten, net als een aantal andere mensen, om van de zon en de
omgeving te genieten. Even later komt er een hond aanlopen met een tennisbal in
de bek. De hond keek niet op of om, geen baas/bazin in de buurt nog en hij of
zij liep door naar de fontein, ging erin, draaide een paar keer rond, bleef
even zitten in het water, schudde zich uit, kwam eruit en ging zijn behoefte
doen in een struik; de hond liep iets verder
en ging onder een grote boom liggen, in het gras; de bal legt hij ook in
het gras en wacht. Er liep een andere hond, geen reactie! Even later komt er
een jonge vrouw aanlopen, de hond doet nog niets. Zij loopt naar de fontein en
gaat op een steen zitten die er naast ligt. Dat is het teken voor de hond om te
komen met de bal. We hebben met verbazing gekeken!
Het was een bijzondere dag met veel indrukken die wij niet
snel vergeten.
Morgen de laatste dag hier. Daarna verder naar het noorden
of in noordoostelijke richting. We gaan dat nog even uitpluizen morgen. Het
ligt ook aan het weer. Met de rust is het hier een beetje gedaan. De
Spanjaarden hebben weekend en dan komen ze naar hun vaste plek op de camping.
Ze praten te hard, helaas!
Freddy heeft net iets gedaan wat hij eigenlijk nooit zou
doen op vakantie, de auto wassen. Vanmorgen zaten de ramen al onder een laagje
vreemd spul, waarschijnlijk van een boom waar de auto al een paar dagen onder
staat. Snel maar even afgespoeld met water en een trekker erover, want we
moesten de trein halen. We kwamen terug en de buurman zei dat hij de auto ging
afspoelen en afvegen want er zat iets op wat je er heel lastig weer af zou
kunnen krijgen, als je het te lang zou laten zitten. Ja, wat moet je dan! Maar
mee doen en ook je auto wassen. Hij blinkt weer! Toch wel verstandig , denk ik.
Beste vogelvrinden, vandaag weer een mooie vogel die jullie allemaal wel kennen, maar ja er zijn veel soorten van, dus zoek de goede soort, succes.
Gisteren was het natuurlijk een Ekster, geraden door Beate. Stand Beate
22, Tom 7.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten